Slaaptyd stories deur Arthur S. Maxwell

Nuusdraer Nellie

Nellie het een groot fout gehad. Sy het alewig nuus gedra van haar suster en broers. Wanneer Mammie iewers heen gegaan het vir 'n rukkie, het Nellie - wanneer sy tuiskom - haar ingewag om haar van die stoutigheid van Jan of Marie of Kleinboet te vertel.

Mammie was agter in die erf besig om die wasgoed op te hang. Toe sy terugkom, was Nellile daar, klaar om haar  iets te vertel.

Mammie," het sy begin, "Marie het met Jan baklei toe Mammie buite was."

In 'n kits was Marie daar om haar te verdedig. "Dit is nie waar nie, Mammie, ons het nie baklei nie. Nellie jok vir Mammie."

Op 'n ander dag het Mammie winkel toe gegaan en toe sy terugkom, het Nellie vir haar gewag om soos gewoonlik te vertel hoe Kleinboet aan die gordyne getrek en een laat afval het en hoe Jan vir Marie uitgeskel en hoe Marie een van Mammie se mooi pierings gebreek het.

Mammie het haas begin moeg word hiervoor. "Nellie!" het sy eendag gesê, "as jy nie ophou om nuus aan te dra van andere nie, sal ek iets met jou moet doen."

"Maar Mamma het gesê ek moet kom vertel as hulle hul seermaak."

"Natuurlik, Nellie, vertel my altyd van die dinge wat hulle kan seermaak, maar dit beteken nie dat jy moet kom vertel van elke ou dingetjie wat hulle verkeerd doen nie. As Marie 'n piering breek, moet sy my dit self kom vertel en niemand anders nie. Pas op as die verkeerde persoon my volgende keer iets kom vertel, of as iemand kom nuus dra oor 'n klein, nietige dingetjie. Ek gaan 10c uit daardie persoon se spaarbussie haal."

Dit was 'n vreeslike dreigement daardie, want geld was skaars en daar was nie veel in hul spaarbussies nie.

Natuurlik het Nellie gou weer haar Ma se woorde vergeet en net die volgende oggend het sy na Mammie se kamer gehardloop: "Mammie, Mammie, Jan het melk op die tafeldoek gemors."

"Tien sent asseblief," het Mammie gesê.

"Tien sent, waarvoor?" het Nellie verbaas gevra.

"Vir nuus dra."

Arme Nellie het baie sleg gevoel, maar sy moes maar haar bussie gaan haal, 'n kosbare 10c uithaal en dit vir Mammie gee. Selfs toe het sy nie lank onthou nie. Dieselfde dag nog het sy verklik dat Manie haar voorskoot geskeur het.

"Tien sent asseblief," het Mammie gesê.

"Waarvoor hierdie keer?" het Nellie gevra.

"Jy't weer nuus aangedra."

Nellie het weer haar bussie gaan haal en nog 'n tiensentstuk uitgehaal. Maar weet jy, binne tien minute was sy weer by Mammie met nuus.

"Mammie, Mammie, Kleinboet het prente geteken in Marie se nuwe, skoon boek."

"Tien sent asseblief Nellie."

"Arme ek!" het Nellile huilend gesê, "moet ek al my geld weggee? Hier is amper niks oor nie."

"Jy kan ophou net so gou as wat jy wil, moet net nie meer kom nuus aandra nie."

Wel, Nellie het nie dadelik opgehou nie, maar toe sy die heel laaste 10c uit haar bussie gehaal het vir Mammie, het sy besluit - terwyl sy bitterlik gehuil het - om regtig te probeer om nie meer nuus aan te dra en te gaan klik nie. Dis vir haar 'n duur les gewees.