Slaaptyd stories deur Arthur S. Maxwell

Die blinde man van Jerigo

Sê nou een van julle sou blind word. Sou dit nie vreeslik wees nie? As julle nie so dink nie, maak julle oë toe en verbeel julle dat julle jul hele lewe lank nooit weer jul oë sal kan oopmaak om die sonskyn, die blomme of jul ouers se gesig te sien nie.

Baie, baie lank gelede was daar in die dorpie Jerigo in Palestina twee arme blinde manne. Byna nakend het hulle langs die pad gesit en geld bedel by die reisigers sodat hulle 'n stukkie kos kon koop.

So het hulle dan gelewe in droefheid en ellende en hulle het gedink aan daardie goeie ou dae toe hulle nog kon sien.

Eendag het daar iemand verbygekom wat aan daardie manne gesê het dat daar 'n Man in Nasaret was wat al die siek mense in die dorpies gesondgemaak het en dat daar vertel word dat Hy ook blinde mense genees het.

Die twee blinde manne het vir weke lank oor daardie wonderlike Man gesels. Sou die gerugte waar wees? O, as hulle maar net na Nasaret kon loop om self ondersoek in te stel! Maar Nasaret was sowat 60 myl van hulle af, die pad was swaar en gevaarlik en daar was niemand wat hulle daarheen kon lei nie. Miskien sal die groot Heelmeester self eendag na Jerigo kom. Daar het nuwe hoop in hul harte ontstaan.

Weke het verbygegaan. En toe, eendag, het die blinde manne snaakse geluide gehoor in die rigting van Jerigo. Dit was soos die opgewonde geskree van manne en vroue. Geleidelik het die geluide nadat gekom aan die plek waar die twee blindes gesit het. Hulle kon nou duidelik die geskuifel van honderde voete in die pad hoor.

Wat kon dit tog beteken? Sou dit miskien die Romeinse goewerneur wees wat Jerigo besoek?

"Wie is dit wat daar aankom? Wie is dit?" het Bartemeus uitgeroep, hopende dat iemand sy vraag sou beantwoord.

Opgewonde het 'n stem geantwoord: "Jesus die Nasarener gaan verby!"

Barteneus het opgespring. Jesus van Nasaret! Dis mos die groot Heelmeester van wie ons so baie gehoor het. Jesus was nou amper by hom. Sou Jesus hom genees? Kon Hy?

Die skare het verbygekom. Wat kon die blinde manne doen? Hulle kon nie sien waar Jesus was nie en hulle kon ook nie deur die skare dring nie. Baie gou sou Jesus buite hul bereik wees, miskien vir altyd. Daar was net een ding om te doen.

"Jesus! het Baremeus uitgeroep so hard soos hy kon. "Jesus, Seun van Dawid, wees my barmhartig!"

"Bly stil!" het sommige van die onvriendelike mense in die skare vir hom geskree. "Die Meester is besig met ander."

Maar Bartemeus het gevoel dat dit nou sy kans was.

"Jesus! Jesus!" het hy nog harder geroep, "Seun van Dawid, wees my barmhartig!"

Jesus het gaan staan. Bokant die geskree van die skare het Hy die roepstem van die arme blinde man gehoor.

"Iemand het My geroep," het Hy gesê, "bring die man hierheen."

Onderwyl die mense die toneel in verbasing aanskou het, is Bartemeus en sy vriend gelei na die plek waar Jesus gestaan het.

"Wat wil jy hê moet Ek vir jou doen?" het Jesus vriendelik gevra.

"Here, dat ek kan sien," het Bartemeus geantwoord.

Jesus se hart van liefde is aangeraak deur hierdie dringende smeekgebede.

"Jou geloof het jou gered," het Hy aan hulle albei gesê. Hy het hulle oë aangeraak.

Dadelik het die duisternis verdwyn - die manne se oë is geopen en hulle het Jesus gesien.

Hoe bly was hulle nie! Weer kon hulle hul vriende sien, die kinders, die pragtige bome, die berge en die bloue lug. Hulle harte was vol van dankbaarheid en aan almal wat hulle teëgekom het, het hulle vertel hoe dankbaar hulle is vir wat God vir hulle gedoen het.