Afrikaanse Gedigte
Ballade op die Dronkparty
Jou oë sing 'n ou verhaal
Van goud wat teen die reënboog lê;
en sal jou lippe teen my lip
'n onvertelde teerheid sê?
Pols jou vingers aan my pols
Die boodskap wat die bloed begryp?
Van wildebessies ryp.
Wie het die ronding van jou vlees
So soepel om die been gedraai?
En watter heuwels en vallei
Die wit mis van jou tabberd toegewaai?...
Een het my om haar lag verlei,
Een, om haar trots, versaak;
En ek, tussen verwyt en leed,
Al dronker aan die drink geraak...
Die liefde is die bitter glas,
die droë glas, die donker glas;
Die liefde is die naverdriet
Wat in die hart se holte pas.
G.A. Watermeyer
